Փաստ ինֆո

Անիի նախկին ոստիկանապետ Սամվել Սարգսյանն արդարադատության իրականացմանը և քննությանը խոչընդոտելը, առաջադրված մեղադրանքում ճանաչվել է անմեղ և արդարացվել: Շիրակի մարզի ընդհանուր իրավասության դատարանի՝ դատավոր Էդվարդ Մանուկյանի նախագահությամբ, կայացրած դատավճռի համաձայն՝ նրա արարքում հանցակազմը բացակայում է:

Հիշեցնենք, որ նրա որդին` Հարություն Սարգսյանը մեղադրվում է Գյումրիի նախկին քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանի դստեր փեսացուի՝ Կարեն Եսայանի սպանության մեջ, իսկ Սամվել Սարգսյանին մեղադրանք էր առաջադրվել նույն այդ քրեական գործով քննիչի գործունեությանը միջամտելու, ցուցմունք չտալու մասին վկային ուղղված պահանջների համար:

Այսպես, ըստ Սամվել Սարգսյանին առաջադրված մեղադրանքի, 2012թ-ի ապրիլի 12-ին Գյումրիի նախկին քաղաքապետ Վարդան Ղուկասյանի դստեր փեսացուի՝ Կարեն Եսայանի սպանության դեպքի առթիվ հարուցված քրեական գործի նախաքննության ընթացքում քննչական խմբի քննիչ Է.Ալեքսանյանը 2012թ. սեպտեմբերի 13-ին մեղադրյալ Հարություն Սարգսյանի ազգական Աննա Գրիգորյանին հրավիրել է ոստիկանության ՔԳՎ Շիրակի մարզի քննչական բաժին և հարցաքննել որպես վկա: Այդ ընթացքում քննիչի աշխատասենյակ է մտել մեղադրյալ Հարություն Սարգսյանի հայրը՝ Սամվել Սարգսյանը և, գործի բազմակողմանի, լրիվ եւ օբյեկտիվ քննությանը խոչընդոտելու նպատակով միջամտելով քննիչի գործունեությանը, իր բարեկամ, վկա Աննա Գրիգորյանին կոչ է արել և նրանից պահանջել, որ այլևս ցուցմունք չտալ, չպատասխանել քննիչի հարցերին եւ չստորագրել որևէ փաստաթուղթ, որի արդյունքում Աննա Գրիգորյանն առանց քննիչի կողմից տրվելիք հարցերին պատասխանելու և առանց ստորագրելու վկայի հարցաքննության արձանագրությունը՝ լքել է քննիչ Է.Ալեքսանյանի աշխատասենյակը:

Քննիչ Է.Ալեքսանյանը քննչական բանավոր հանձնարարություն է ստացել հարցաքննելու Գյումրու քաղաքի բնակիչ Աննա Գրիգորյանին՝ պարզելու նրա անվամբ եղած «Մերսեդես» մակնիշի 32 ՍՄ 542 պետհամարանիշի ավտոմեքենան սպանության մեջ մեղադրվող կողմից դեպքի օրը վարելու հանգամանքը (ընդ որում նկատենք, որ «Դատալեքս» դատական տեղեկատվական համակարդում տեղադրված դատական ակտի մեջ որպես սպանության մեջ մեղադրվող նշվել է տուժողի` Կ.Եսայանի անունը ամենայնի, դատարանն ի նկատի է ունեցել սպանության մեջ մեղադրվող Հ.Սարգսյանին): Քննիչ Է.Ալեքսանյանն առանց գրավոր ծանուցման ոստիկանների և հեռախոսային խոսակցության միջոցով 2012թ-ի սեպտեմբերի 13-ին ( չնայած հարցաքննության արձանագրությունը թվագրված է սեպտեմբերի 14-ին) իր մոտ է հրավիրել վկա Աննա Գրիգորյանին և ըստ արձանագրությամբ նշված ժամանակի 16:30-ից մինչև 18:10 րոպե հանձնարարված հարցի շուրջ հարցաքննել նրան, որը սպառիչ պատասխաններ է տվել մեքենան իր անվամբ ձևակերպված լինելու փաստի շուրջ:

Աննա Գրիգորյանի ցուցմունքի արձանագրության ուսումնասիրությամբ դատարանը պարզել է, որ Ա.Գրիգորյանը որպես վկա հայտնել է, որ մեքենան փաստացի պատկանում է Սարգսյաններին, և որ իր անվամբ այն ձևակերպվել է նրանց խնդրանքով, իրականում մեքենան ինչպես իր, այնպես էլ իր ընտանիքի կողմից ոչ մի անգամ չի օգտագործվել, ընդ որում «Ա.Գրիգորյանը պատասխանել է նաև քննիչի Կ.Եսայանի կողմից սպանություն կատարելու փաստի շուրջ տրված հարցերին» (նորից դատարանը մեղադրյալին շփոթել է տուժողի հետ): Նույն արձանագրության վերջնամասում Ա.Գրիգորյանի ցուցմունքն առանց ստորագրելու քննիչի աշխատասենյակից հեռանալուց հետո, քննիչ Է.Ալեքսանյանը իր ձեռքով արձանագրել է. «Ա.Գրիգորյանը իր ցուցմունքը գրել է անձամբ, ժամը 18:10-ին իր աշխատասենյակ են մտել Սամվել Սարգսյանը և նրա ավագ դուստրը ու Աննա Գրիգորյանին կոչ են արել չստորագրել որևէ բան, որից հետո վերջինս նրանց հետ դուրս եկավ աշխատասենյակից և որևէ ստորագրություն չդրեց ցուցմունքի տակ»:

Դատարանը հետևություն է անում, որ ըստ էության քննիչի այդ գրառումից երևում է, որ Ա.Գրիգորյանը ընդամենը չի ստորագրել իր ցուցմունքի տակ ( վկայի արձանագրության մեջ բացակայում է նաև մինչ ցուցմունք տալը ՀՀ քր.օր-ի 338-339 հոդվածներում նախատեսված քրեական պատասխանատվության մասին իրազեկելու վերաբերյալ ստորագրությունը):

Ամբաստանյալ Ս.Սարգսյանը, նրա աղջիկը` վկա Մ.Սարգսյանը, վկա Ա.Գրիգորյանը և նրա 13 ամյա անչափահաս որդին Գ.Նիկոլյանը դատաքննությամբ,դատարանի գնահատմամբ, Ս.Սարգսյանի մեղադրանքը հիմնավորող որևէ ցուցմունք չեն տվել, նշել են, որ Ս.Սարգսյանի քննիչի աշխատասենյակ գնալը կապված է եղել այն բանի հետ, որ քննիչը Ա.Գրիգորյանին տևական ժամանակով (ըստ վկաների ցուցմունքի շուրջ 4 ժամ) հարցաքննել է, որի ընթացքում թույլ չի տվել պատասխանելու նրա բջջային հեռախոսի զանգերին և քանի որ Ա.Գրիգորյանի հարազատները անհանգստացել են, Ս.Սարգսյանը գնացել է քննչական բաժին ճշտելու Ա.Գրիգորյանի ուշանալու պատճառը:

Թեև նախաքննական մարմնի կողմից Սամվել Սարգսյանի վերոհիշյալ գործողությունը դիտարկվել է որպես նշված հանցակազմի օբյեկտիվ կողմը բնութագրող պարտադիր հատկանիշ, այսինքն՝ հանրորեն վտանգավոր արարք, սակայն Դատարանը գտել է, որ ամբաստանյալ Ս.Սարգսյանի նշված գործողությունը չի կարող համարվել որպես քննիչի գործունեությանը միջմատություն:

Աննա Գրիգորյանի հարցաքննության` գործով իրեղեն ապացույց ճանաչված արձանագրությունից երևում է,որ վկա Ա.Գրիգորյանի հարցաքննությունը փաստացի արդեն իսկ ավարտված է եղել/ արձանագրության վերջնամասում նշված է. «Ավելացնելու ոչինչ չունեմ»/, երբ քննիչ Է.Ալեքսանյանի աշխատասենյակ է մտել ամբաստանյալ Ս.Սարգսյանը և կոչ արել վկա Ա.Գրիգորյանին, որ չստորագրի որևէ փաստաթղթի տակ:

Նախաքննական մարմնի կողմից վկա Ա.Գրիգորյանը չի կանչվել լրացուցիչ հարցաքննության, ցուցմունքում մատնանշված հանգամանքները որպես ավարտուն ցուցմունք մատնանշված են նաև Հարություն Սարգսյանի վերաբերյալ մեղադրական եզրակացության ապացույցների ցանկում, ինչն, ըստ Դատարանի, հաստատում է այն, որ 2012 թվականի սեպտեմբերի 13-ի հարցաքննության ժամանակ վկան պատասխանել է քննիչի բոլոր հարցերին, նրա հարցաքննությունն իրոք ավարտված է եղել և լրացուցիչ հարցաքննության անհրաժեշտություն չի եղել:

Շիրակի մարզային դատարանը գտել է նաև, որ նախաքննությամբ և դատաքննությամբ չի հաստատվել ամբաստանյալ Ս.Սարգսյանի կողմից հանցակազմի պարտադիր հատկանիշ հանդիսացող սուբյեկտիվ կողմը՝ ուղղակի դիտավորությամբ հանցանքը կատարելու հանգամանքը: «Գործի քննությամբ ակնհայտ է դառնում, որ ամբաստանյալ Ս.Սարգսյանը գործի բազմակողմանի, լրիվ և օբյեկտիվ քննությանը խոչընդոտելու նպատակ չի ունեցել և անգամ վկա Ա.Գրիգորյանի ցուցմունք տալու ընթացքում ինչ-որ ձևով խոչընդոտելու պարագայում նա չէր կարող նպատակ հետապնդել խոչընդոտել գործի քննությանը այն պարզ պատճառով, որ Ա.Գրիգորյանի տված ցուցմունքը Կ.Եսայանի սպանության գործի տեսակետից որևէ էական նշանակություն չունի և չէր էլ կարող ունենալ, որի մասին վկայում է Աննա Գրիգորյանի հարցաքննության արձանագրության բովանդակությունը: Այսպիսով, դատարանը գտնում է, որ հիշյալ վկայի հարցաքննությանը միջամտած որևէ անձ չէր կարող դրանով նպատակ ունենալ խոչընդոտել Կ.Եսայանի սպանության փաստի առթիվ հարուցված քրեական գործի քննությանը, մանավանդ որ, ըստ վկայի ցուցմունքի արձանագրության այն արդեն ավարտված է եղել»,- նշվում է դատարանի հիմնավորումներում:

Հեղինակ` Սոնա Մաշուրյան