Փաստ ինֆո

 

2012 թ.-ին ՀՀ Նախագահի կողմից ՀՀ սահմանադրական դատարան ներկայացված բոլոր դիմումները վերաբերել են բացառապես միջազգային պայմանագրերում ամրագրված պարտավորությունների` ՀՀ Սահմանադրությանը համապատասխանության հարցի որոշմանը: ՍԴ-ի կողմից քննվել են 30  միջազգային պայմանագրեր, որից 2-ը` 2011թ.ին ներկայացված դիմումների հիման վրա: Դրանցից 16-ն եղել են բազմակողմ (7 ունիվերսալ և 9 տարածաշրջանային), իսկ 14-ը` երկկողմ (3-ը` օտարերկրյա պետությունների  և 11-ը` միջազգային կազմակերպությունների հետ կնքված)  համաձայնագրեր: Այս մասին, մասնավորապես, նշված է Սահմանադրական դատարանի հունվարի 18-ի աշխատակարգային որոշմամբ հաստատված ՀՀ ՍԴ-ի 2012թ.-ին ընդունած որոշումների կատարման վիճակի վերաբերյալ հաղորդման մեջ:

 

Փաստաթղթում նշված է նաև, ՀՀ սահմանադրական դատարանի կողմից քննության առնված 30 պայմանագրերից 8-ն արդեն վավերացվել են ՀՀ Ազգային ժողովի կողմից, իսկ  22-ը դեռևս չի ներկայացվել ՀՀ Ազգային ժողով կամ դրանց վերաբերյալ ԱԺ-ն դեռևս որոշում չի կայացրել:

 

Անդրադառնալով 2012թ.-ի ընթացքում քննության առնված ՀՀ միջազգային պայմանագրերի առնչությամբ իրավակիրառական պրակտիկային` ՀՀ սահմանադրական դատարանն արձանագրել է, որ «քննության ներկայացված մի շարք միջազգային պայմանագրերի հայերեն պաշտոնական տեքստերն էական բովանդակային շեղումներ են ունեցել բնագրերից: Նախորդ տարիների օրինակով, ՍԴ-ի պահանջով այդ թերացումները շտկվել են: Այդուհանդերձ,  նման փաստերը վկայում են միջազգային պայմանագրերի, հատկապես ֆինանսավարկային համաձայնագրերի` համապատասխան ներպետական ընթացակարգերի և, մասնավորապես, վավերացման նախապատրաստման որակի բարձրացման անհրաժեշտության մասին»:

 

Բացի այդ` ՍԴ-ի հաղորդման մեջ նշված է., որ «ինչպես ՀՀ սահմանադրական դատարանն արձանագրել է իր նախորդ հաղորդումներում,  ՀՀ միջազգային պայմանագրերում ՀՀ Սահմանադրության համապատասխան դրույթների էությունն իրապես արտացոլող միասնական եզրույթների (հայերեն համարժեքների) բացակայությունը գործնականում ևս խոչընդոտներ է ստեղծում ոչ միայն դրանցում ամրագրված պարտավորությունների ծավալն ու  բովանդակությունը պարզելու և ՀՀ Սահմանադրությանը դրանց համապատասխանությունը որոշելու, այլև` դրանց հստակ կիրառման տեսանկյունից»: 

 

«Նման դեպքերը բացառելու նպատակով անհրաժեշտ է առավել հստակեցնել ՀՀ երկկողմ համաձայնագրերի դրույթների բովանդակությունը` երաշխավորելով դրանց իրավական որոշակիությունը և բացառելով հակասահմանադրական իրավիճակների առաջացումը»,- ընդգծում է ՍԴ-ն:

 

ՍԴ-ն նաև արձանագրում է, որ նախորդ տարիների իրավակիրառական պրակտիկայի ուսումնասիրությունը հիմք է տալիս ենթադրել, որ այդպես էլ չի ձևավորվել ՀՀ միջազգային պայմանագրերի կապակցությամբ արված վերապահումների և հայտարարությունների իրավաբանական բնույթի ու նշանակության միատեսակ իրավական ընկալում: 

 

«Բազմակողմ պայմանագրերի վերաբերյալ կատարված վերապահումների նկատմամբ  շատ հաճախ ցուցաբերվում է անկանխատեսելի մոտեցում, փորձ չի արվում պարզելու դրանց կատարման պատճառները, չի հիմնավորվում նման վերապահումների առնչությամբ  առարկություններ ներկայացնելու անհրաժեշտությունը, ինչի արդյունքում Հայաստանի Հանրապետությունն այս կամ այն պայմանագրով ստանձնում է ավելի մեծ ծավալի միջազգային պարտավորություններ, քան տվյալ պայմանագրի` վերապահում կատարած այլ մասնակիցները»,-մասնավորապես ասված է ՍԴ-ի հաղորդման մեջ:  

 

ՍԴ-ն միաժամանակ անհրաժեշտ է համարում,  որպեսզի բազմակողմ միջազգային պայմանագրերի առնչությամբ ՀՀ-ի վերապահումներին և այլ վերապահումների վերաբերյալ առարկություններին ներկայացվող պահանջներն առավել խստացվեն ու հստակեցվեն: