Փաստ ինֆո

Գրիգոր Պետրոսյանը 2010 թվականի փետրվար ամսին, չարաշահելով Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնվսերվատորիայի մի խումբ ուսանողների և աշխատակիցների վստահությունը, Կանադայի Հանրապետությունում կայանալիք հյուրախաղերին նրանց մասնակցությունն ապահովելու պատրվակով, խաբեությամբ հափշտակում է խոշոր չափի՝ 1.380.800 ՀՀ դրամ գումար:

Խաբեության զոհերը դիմում են իրավապահ մարմիններին:

Քննության ընթացքում առաջին ատյանի դատարանը հաշվի է առնում ինչպես ամբաստանյալի կատարած հանցագործության բնույթն ու հանրության համար վտանգավորության բարձր աստիճանը, այնպես էլ նրա անձնական հատկանիշները: Գրիգոր Պետրոսյանը «բնութագրվում է դրականորեն, նախկինում դատված ու արատավորված չի եղել և փոխհատուցել է տուժածների մի մասին պատճառած գույքային վնասն ամբողջությամբ»:

Միաժամանակ դատարանը քննության ընթացքում չի արձանագրել նրա պատիժը ծանրացնող որևէ հանգամանք և կայացրել է Գրիգոր Պետրոսյանին 2 տարվա ազատազրկման դատապարտելու դատավճիռ:

Այս նույն փաստաթղթի եզրափակիչ մասում դատարանը նշել է, որ Գրիգոր Պետրոսյանի պատժի սկիզբը պետք է հաշվել դատավճիռն ի կատար ածելու պահից:

Սակայն  Գրիգոր Պետրոսյանի պաշտպան Ս.Հարությունյանը առաջին ատյանի դատարանի դատավճռի  հետ չի համաձայնել: Նա գտել է, որ ընդհանուր իրավասության դատարանը պետք է ամբաստանյալի նկատմամբ կիրառեր պատժի ոչ թե ազատարկման, այլ՝ պայմանական ձևը  և բողոքով դիմել է վերաքննիչ դատարան: Սակայն վերաքննիչ բողոքը մերժվել է, իսկ առաջին ատյանի  դատարանի դատավճիռը մնացել օրինական ուժի մեջ:

Դատապաշտպանը վերաքննիչ դատարանի որոշման դեմ բողոք է ներկայացրել վճռաբեկ դատարան:

Վճռաբեկ դատարանը նշում է, որ «բողոքում բարձրացված հարցի վերաբերյալ վճռաբեկ դատարանի որոշումը կարող է էական նշանակություն ունենալ օրենքի միատեսակ կիրառության համար» և այն ընդունում է քննության:

Լսելով գործի հանգամանքները՝ վճռաբեկ դատարանը ներկայացված փաստերի հիման վրա արձանագրում է, որ «Գ.Պետրոսյանի կողմից կատարված հանցագործության արդյունքում տուժողներին պատճառված նյութական վնասը հատուցվել է ամբողջությամբ», մինչդեռ վերաքննիչ դատարանը «իր դատական ակտում հաստատված է համարել այն, որ պատճառված գույքային վնասը հատուցվել է մասնակիորեն», որով թույլ է տրվել «ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 398-րդ հոդվածի 1-ին մասով նախատեսված քրեադատավարական օրենքի էական խախտում»:

Միաժամանակ վճռաբեկը բերում է Անձի նկատմամբ նշանակվող պատժի տեսակի և չափի վերաբերյալ մի շարք նախկինում քննարկված նախադեպային գործեր, որոնցում արտահայտված են համապատասխան դիրքորոշումները արարքի հանրային վտանգավորության բնույթի և հանցագործության որակական կողմի, մեղքի ձևի և տեսակի, հանցագործության նպատակի և շարժառիթի, ինչպես նաև քրեական օրենսդրությամբ պահպանվող հասարակական հարաբերության` հանցանքի կատարման պահին ունեցած սոցիալական նշանակության վերաբերյալ փաստական տվյալներ:

Բացի այդ նշվում է, որ «Դատարանի կողմից նշանակվող պատժի արդարացիության հիմնական պահանջն այն է, որ պատիժը պետք է համապատասխանի հանցագործության վտանգավորության աստիճանին ու բնույթին»:

Վճռաբեկ դատարանն ընդգծում է, որ վերաքննիչ դատարանը Գ.Պետրոսյանի նկատմամբ «պատիժը պայմանականորեն չկիրառելու հարցով կայացրել է ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի 358-րդ հոդվածի պահանջներին չհամապատասխանող` չհիմնավորված որոշում»: Միաժամանակ նշվում է, որ «նշանակած պատժի ժամկետի սկիզբը որոշելը պատիժ նշանակելու կարևոր տարրերից մեկն է, քանի որ այն ճիշտ չորոշելու հետևանքով կարող են վրա հասնել դատապարտյալի համար անբարենպաստ և նրա վիճակը վատթարացնող իրավական հետևանքներ»: Բացի այդ «ՀՀ քրեական օրենսգրքի 69-րդ հոդվածի 3-րդ մասից հետևում է, որ մինչև դատավճռի օրինական ուժի մեջ մտնելն անձի` կալանքի տակ գտնված ժամանակահատվածն ամբողջությամբ հաշվակցվում է ազատազրկման ժամկետի մեջ»:

Վճռաբեկ դատարանը եզրակացնում է, որ հարցի այդ կողմի անտեսումն ամբաստանյալ Գ.Պետրոսյանի համար կարող է առաջացնել նրա վիճակը վատթարացնող իրավական հետևանքներ: Ուստի, հիմք ընդունելով օրենքի այս և էլի մի շարք դրույթներ ու պահանջներ, Վճռաբեկ դատարանը արձանագրում է, որ «Առաջին ատյանի դատարանը թույլ է տվել պատիժ նշանակելու ընդհանուր կանոնների ակնհայտ և կոպիտ խախտում»:

Նկատի ունենալով ներկայացված և էլի մի շարք հանգամանքներ, ինչպես նաև ղեկավարվելով Հայաստանի Հանրապետության Սահմանադրության 92-րդ, ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքի մի շարք հոդվածներով՝ վճռաբեկ դատարանը պաշտպանի բողոքը բավարարում է մասնակիորեն, իսկ ամբաստանյալ Գրիգոր Պետրոսյանի վերաբերյալ ՀՀ վերաքննիչ քրեական դատարանի որոշումը բեկանում և գործն ուղարկում նոր քննության: