Փաստ ինֆո

Եվրոպայի խորհրդի Խորհրդարանական վեհաժողովում հայկական պատվիրակությունը ողջունում է կառույցի կողմից «քաղաքական բանտարկյալ» հասկացությունը սահմանող բանաձևի ընդունումը: Այս մասին հոկտեմբերի 9-ի ասուլիսում նշեց պատվիրակության ղեկավար Դավիթ Հարությունյանը:

Նա ընդգծեց, որ «քաղաքական բանտարկյալ» հասկացությունը ոչ թե իրավական, այլ` քաղաքական հասկացություն է, ուստի ինքը «շատ ողջամիտ» է համարում այն, որ քաղաքական մարմինը` ԵԽԽՎ-ն, «տալիս է այն հիմնական ուղենիշները, ինչի հիման վրա նա հանգելու է եզրակացության, թե այս կամ այն դեպքում քաղբանտարկյալի մասին է խոսք գնում, թե` ոչ»:

Նա հայտնեց, որ հարցն ունի իր նախապատմությունը. երբ ԵԽԽՎ-ում ավելի ակտիվացան Ադրբեջանում քաղբանտարկյալների մասին քննարկումները, ադրբեջանական լոբբին գտավ հարցի քննարկումը հետաձգելու ձևը և շրջանառության մեջ մտցրեց մի փաստաթուղթ, թե քանի դեռ Վեհաժողովը չի սահմանել քաղաքական ուղենիշները, հնարավոր չէ օգտագործել այդ հասկացությունը: Արդյունքում` ադրբեջանական լոբբին հասավ նրան, որպեսզի նման զեկույց լինի: Ըստ Դ. Հարությունյանի, երբ զեկույցն արդեն պատրաստ էր, նրանք ամեն ինչ արեցին, որպեսզի այն չանցնի, որովհետև ուղենիշների ընդունումից հետո հնարավոր էր դառնում Ադրբեջանում քաղբանտարկյալների հարցի քննարկումը:

«Այս նիստի ժամանակ շատ ակտիվ աշխատանք կատարեց ադրբեջանական լոբբին, և, կարծում եմ, քվեարկության արդյունքներն իսկապես արժանի էին դիտարկման, որովհետև տալիս են շատ վառ պատկեր, թե ինչ է տեղի ունենում ԵԽԽՎ-ում: Ես առիթներ ունեցել եմ վերջին երեք նստաշրջանների ընթացքում ամեն անգամ ավելի կոշտ ներկայացնելու իրավիճակն այնտեղ, նշելով, որ կազմակերպությունն ակնհայտորեն և օր-օրի գլորվում է արժեքների կազմակերպություններից դեպի շահերի կազմակերպություն: Ցավոք սրտի, իմ ախտորոշումը մնում է նույնը. կազմակերպությունը իսկապես յուրաքանչյուր նստաշրջան է’լ ավելի վատ պատկերով է հանդես գալիս», -նշեց Դ. Հարությունյանը:

Ըստ հայկական պատվիրակության ղեկավարի, ասվածի ամենավառ օրինակն այս բանաձևի հետ կապված մի առաջարկության վերաբերյալ քվեարկության պատկերն է: «Առաջարկություն, որն իրականում չեզոքացնում է ամբողջ բանաձևը,  և պետք է նշեմ, որ այդ առաջարկությունը չանցավ ընդամենը մեկ պատճառով, որովհետև այն հավաքեց 89 «կողմ» և 89 «դեմ» ձայներ»,-նշեց նա` հավելելով, որ եթե հայկական պատվիրակությունից գոնե մեկը դեմ չքվեարկեր այդ առաջարկությանը, այն կանցներ  և ԵԽ-ում «բացարձակ կհաղթեր լոբբիստական աշխատանքը»:

Դ. Հարությունյանի կարծիքով, անկախ ամեն ինչից, ԵԽ-ի վարկանիշն էապես տուժեց այդ քվեարկության պատկերով, և թեև չհաջողվեց տապալել բանաձևը, սակայն ձայների բացարձակ հավասարությունը և այն, որ դա չհաջողվեց ընդամենը մեկ ձայնի պատճառով, «արդեն բավականին վատ է խոսում կառույցի մասին»:

Պատվիրակության անդամ Զարուհի Փոստանջյանն էլ այս կապակցությամբ հավելեց, որ թե քննարկումների ժամանակ և թե դրանցից հետո  ԵԽԽՎ-ի այլ երկրների պատվիրակների հետ զրույցների ընթացքում վերջինները նշում էին, թե այս քվեարկությունից հետո խոսում է «նավթի ու գազի բուրմունքը և խավիարային դիվանագիտությունը»: