Փաստ ինֆո

Թերթին տված հարցազրույցում ՀՀ Ազգային գրադարանի նախկին տնօրեն Դավիթ Սարգսյանն անդրադարձել է գրադարանում կատարված շինարարության թերություններին: Հարցին, թե՝ «ինչպե՞ս է պատահել, որ շինարարական թերությունների մասին Ձեզ չեն ներկայացրել։ Դուք չե՞ք իմացել, որ հատկացված գումարները չեն օգտագործվել նպատակային», նախկին տնօրենը պատասխանել է. «Նախ՝ նշեմ, որ Ազգային գրադարանի թամանյանական մասնաշենքը կառուցվել է Հայաստանի համար բավական բարդ և դժվարին պայմաններում՝ 30-ականների վերջերին, ու շահագործման է հանձնվել նախապատերազմական շրջանում։

Եթե չեմ սխալվում, ըստ նախագծի՝ նախատեսված է եղել, որ շենքը տերյանական հատվածից ձգվի դեպի Աբովյան փողոց։ Բայց ինչ-ինչ պատճառներով, հավանաբար պատերազմն է խանգարել ու դրան հաջորդող հետպատերազմյան շրջանը, այս նախագիծն իրականացնել չի հաջողվել։ Թե՛ իմ, թե՛ աշխատակիցների և թե՛ մեր ընթերցողների մեծ երազանքն է եղել, որ գրադարանն ի վերջո մի օր հիմնանորոգվի։ Կառուցման, շահագործման օրից սկսած մինչ օրս հիմնանորոգում չի կատարվել։ Իրականացվել են միայն կոսմետիկ միջամտություններ։

Եվ ահա հաջողվեց, ի վերջո շենքը հիմնանորոգելու իրավունք ձեռք բերել։ Քանի որ շենքը գործում է Մշակույթի նախարարության ենթակայության ներքո, նրանց միջամտությամբ, ջանքերով պետական միջոցների հաշվին ձեռք բերվեց իրավունք շենքի հիմնանորոգման համար։ Պատվիրատուն Քաղաքաշինության նախարարությունն էր, շինարարական աշխատանքների կատարողը՝ «Հրազդան 2» կազմակերպությունը։ Գրադարանը, որպես իրավաբանական անձ, շինարարական աշխատանքների հետ բացարձակապես կապ չունի, կարգն է այդպիսին։ Գրադարանը տվյալ պարագայում ունի խորհրդակցական ձայնի իրավունք, որը կարող են հաշվի առնել, կամ՝ ոչ։ Որոշ ժամանակ անց շինարարական կազմակերպության ղեկավարը, ցավոք, մահացավ։ Քանի որ գրադարանը չուներ մասնագետ, ով կվերահսկեր շինարարական պրոցեսը, մենք պարբերաբար դիմում էինք՝ ստուգումներ անցկացնելու համար։

Պարբերաբար ահազանգել ենք, կան քաղաքաշինությունից տեսուչներ, որոնք գալիս էին ստուգումների։ Գալիս էին, խոստանում էին, որ կշտկեն, կազմում էին թերությունների ակտեր։ Բայց պարզվեց, որ ծախսվել է 700 մլն դրամ, աշխատանքները չեն կատարվել, կատարվածն էլ լեցուն է աղաղակող թերություններով։ Երբեմն մտածում եմ, որ ավելի լավ է՝ հին վիճակում մնար շենքը։ Մենք ուղղակի աղաչել ենք, որ արվի ամեն ինչ, որ ներկայանանք աշխարհին այդ շենքով։

Ինչ վերաբերում է ֆինանսական միջոցներին, դրանց բաշխմանն ու շինարարության որակին, դրա հետ կապված Ազգային գրադարանի ո՛չ նախկին, ո՛չ ներկա տնօրինությունը որևէ իրավական հանձնարարություն չունի։ Բայց դե, մարդ ենք, որքան էլ գաջը ցեմենտից չենք տարբերում, այնուամենայնիվ, տեսնում ենք, որ աղավաղումներ են տեղի ունենում։ Ծրագրում մտնում էր նաև ջեռուցման, օդափոխության կապուղիների և այլ համակարգերի վերանորոգումը։ Եթե չեմ սխալվում՝ հատկացված բյուջեն պետք է հատկացվեր նաև կահույքին, ժամանակակից սարքավորումներին։ Նոր մասնաշենքը պետք է ծառայեր ադմինիստրատիվ վարչական բաժնին»։