Փաստ ինֆո

Սահմանադրական դատարանը որոշել է ծանոթանալ Աշխատանքային օրենսգրքի 14-րդ հոդվածի ընդունման և փոփոխությունների հետ կապված Ազգային ժողովում տեղի ունեցած քննարկումների արդյունքներին և այդ նպատակով նամակով դիմել ԱԺ-ին:
Ինչպես «Փաստինֆո» գործակալությունը հաղորդել էր, հուլիսի 10-ին Սահմանադրական դատարանը, գրավոր ընթացակարգով քննության առնելով քաղաքացի Գալուստ Շիրինյանի դիմումի հիման վրա գործը, վերոհիշյալ հիմնավորմամբ կայացրել էր գործի դատաքննությունը հետաձգելու մասին աշխատակարգային որոշում:
Հիշեցնենք, որ դիմումատուն վիճարկում է Աշխատանքային օրենսգրքի 14-րդ հոդվածի, մասնավորպես, աշխատանքային իրավահարաբերությունների ծագման համար աշխատանքային պայմանագրի առկայությունը անհրաժեշտ հիմք հանդիսանալու, սահմանադրականության հարցը:
Հիշյալ հոդվածը սահմանում է.
1. Աշխատողի և գործատուի միջև աշխատանքային հարաբերությունները ծագում են աշխատանքային օրենսդրությամբ սահմանված կարգով կնքված գրավոր աշխատանքային պայմանագրով կամ կողմերի համաձայնությամբ` աշխատանքի ընդունման մասին անհատական իրավական ակտով:
2. Աշխատանքի ընդունման մասին անհատական իրավական ակտով ծագած աշխատանքային հարաբերությունների կարգավորման վրա տարածվում են նաև պայմանագրային հարաբերությունների կարգավորման սույն օրենսգրքի դրույթները:
Մինչ ՍԴ-ն կծանոթանա պահանջված նյութերին, նշենք, որ ԱԺ պաշտոնական կայքէջում տեղադրված լիագումար նիստերի սղագրությունները վկայում են, որ կառավարության օրենսդրական նախաձեռնության շրջանակներում հոդվածն այս խմբագրությամբ` ի թիվս Աշխատանքային օրենսգրքի այլ փոփոխությունների, ընդունվել է ԱԺ-ի կողմից 2010թ.-ի հունիսի 24-ին, արտահերթ նստաշրջանում: Ընդ որում, 2010թ.-ի ապրիլի 27-ին առաջին ընթերցմամբ ընդունված նախագծում աշխատանքային հարաբերությունների ծագման հիմք էր հանդիսանում թե գրավոր և թե բանավոր աշխատանքային պայմանագիրը. «Աշխատողի և գործատուի միջև աշխատանքային հարաբերությունները ծագում են աշխատանքային օրենսդրությամբ սահմանված կարգով կնքված գրավոր կամ բանավոր աշխատանքային պայմանագրի հիման վրա»:
Ինչպես երկու տարի առաջ, նախագծի երկրորդ ընթերցմամբ քննարկման ժամանակ, հայտնել էր հիմնական զեկուցող` աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարարի առաջին տեղակալ Արայիկ Պետրոսյանը, «առաջինից երկրորդ ընթերցման ընթացքում բացասական քննարկման արժանացած աշխատանքային բանավոր պայմանագրի հետ կապված հարցապնդումը այս ընթացքում իր լուծումը ստացել է, և բանավոր պայմանագիրն այսպիսով դուրս է եկել աշխատանքային հարաբերությունների բովանդակությունից»:
Ի դեպ` ԱԺ 2010թ.-ի հունիսի 24-ի երկրորդ նիստը, որի ընթացքում շարունակվեց և ավարտվեց վերոհիշյալ քննարկումը, նախագահում էր խորհրդարանի փոխնախագահ, իսկ ներկայումս` ՍԴ անդամ Արևիկ Պետրոսյանը:
Աշխատանքային օրենսգրքի 14-րդ հոդվածի սահմանադրականությունը վիճարկող Գ. Շիրինյանը, մասնավորապես, ՍԴ-ին ուղղված իր դիմումում նշել է, որ այս հոդվածը «այնքանով, որքանով խոչընդոտում է փաստացի աշխատանքային հարաբերությունների մեջ գտնվող անձանց իրավունքների պաշտպանությանը, հակասում է ՀՀ սահմանադրության 1-ին, 3-րդ և 32-րդ հոդվածներին», ինչպես նաև Հայաստանի կողմից վավերացված մի շարք միջազգային փաստաթղթերի: Այդ թվում` «Աշխատավարձի պաշտպանության մասին» 01.07.1949 թ.-ի կոնվենցիային: Ըստ դիմումատուի, նշված կոնվենցիան ամրագրելով աշխատավարձի պաշտպանության երաշխիքներ սահմանելու պետության պարտականությունը, 1-ին հոդվածում տալիս է աշխատավարձ եզրույթի հետևյալ սահմանումը. «աշխատավարձ» եզրույթը, անկախ անվանումից և հաշվարկման մեթոդից, նշանակում է` փողով հաշվարկվող և փոխադարձ համաձայնագրով, ազգային օրենսդրությամբ սահմանված ցանկացած վարձատրություն կամ վաստակ, որը գրավոր կամ բանավոր պայմանագրի հիման վրա գործատուն վճարում է աշխատողին կատարած կամ կատարելիք աշխատանքի կամ մատուցած կամ մատուցելիք ծառայությունների համար»: